Nga: William Shakespeare
Përktheu: Alfred Kola
Lodhur nga gjithçka, vdekjen po e lus,
Të mirin mos shoh lindur si lypsar,
Dhe njerëz kokëbosh të veshur në luks,
Besën qelibar të futet në varr,
Tituj me prarim, për turp e për dreq,
Vashës me virtyt, t’i thonë e përdalë,
Njeriu me nder, i gojosur keq,
Fuqia të thyhet nga pushtet i çalë,
Dhe gojën në art, ta mbyll një xhahil,
Loçua në kontroll, sikur të heq hall,
Edhe të vërtetën e tjerr një naiv,
E mira zënë rob, ndjek ç’i thotë një djall:
Lodhur nga gjithçka, do ikja tani,
Veç, s’dua të lë, mikun në vetmi.
